Le texte qui suit est appelé à circuler aussi largement que nécessaire, et peut servir pour susciter discussions, débats et confrontations.

« Il y a dix ans, dans la même réunion qu’aujourd’hui, si on avait dit ” blanc ”, les gens auraient cassé le mobilier. Aujourd’hui, grâce aux Indigènes de la République, grâce à Houria, on peut dire ”les blancs”. »

Eric Hazan

On ne peut malheureusement pas encore donner tort à l’éditeur classé à l’extrême gauche du dernier pamphlet explicitement antisémite d’Houria Bouteldja Les Blancs, les juifs et nous, qui n’a pas suscité de réaction à la hauteur de son caractère ignoble. Les catégories et le vocabulaire de l’idéologie racialisatrice, repris depuis quelques temps dans les organisations et milieux politiques qui vont de l‘extrême gauche jusqu’aux libertaires, sont en train de devenir la norme et d’instaurer une hégémonie. Ce vocabulaire s’est imposé insidieusement, sans être ni discuté ni argumenté. D’ailleurs, nombreux sont ceux qui sont dans l’incapacité de soutenir politiquement ces positions intenables, à part à coup d’affirmations tautologiques et de fausses évidences. Un glissement sémantique a déjà largement opéré : les termes de « race », « blancs », « non-blancs », « racisés », « racialisation », « décolonial » sont devenus du jour au lendemain des catégories d’analyse jugées pertinentes, nécessaires, et sont même promus comme instruments d’une perspective d’émancipation, là où nous y voyons une faillite catastrophique.

 Dans une époque de crise généralisée propice à la confusion, dans laquelle prospèrent des courants contre-révolutionnaires, menaçants voire meurtriers comme les rouges-bruns, les boutiquiers racistes Soral et Dieudonné ou différentes variantes de l’islam politique, certains ne trouvent donc rien de mieux à faire que de ressusciter la théorie des races en réhabilitant les assignations culturelles, sociales et religieuses dans la droite ligne de l’ethno-différentialisme de la nouvelle droite.

 Le retournement est allé au point que le simple questionnement de l’idéologie racialiste devient impossible, tant dans les réunions publiques que sur les sites internet des milieux militants, qui opèrent à cet endroit une véritable censure.

 L’ensemble prospère et tient notamment par un chantage à la culpabilité que manient très bien les tenants de cette idéologie.

 Ironiquement, aujourd’hui, refuser les termes de « race » ou « d’islamophobie » expose à l’infamante accusation de racisme, visant à étouffer ainsi toute possibilité de débat, de critiques et de refus.

 Certains anarchistes en sont rendus à proscrire le slogan « ni dieu ni maître » sous prétexte d’« islamophobie » et certains marxistes pensent que pour être antiraciste il est urgent d’ajouter la « race » à la classe.

 De fait le terme de « race » qui était jusqu’à peu l’apanage de l’extrême droite se retrouve aujourd’hui à toutes les sauces. La promotion des identités, le communautarisme culturel ou religieux n’ont jamais eu d’autres fonctions que de maintenir la paix sociale.

Le clivage à l’œuvre autour de ces questions se doit donc d’être clarifié et travaillé de manière réfléchie. À plus forte raison dans la situation actuelle, le racialisme ne peut mener qu’à la guerre de tous contre tous. Cette offensive politique est lourde de conséquence pour tous, et d’un point de vue révolutionnaire c’est un point de rupture. Où en serons nous dans quelque temps si elle s’avérait victorieuse ? Tôt ou tard, il va bien falloir choisir son camp et le plus tôt sera le mieux.

Été 2016

Assemblée en mixité révolutionnaire et non-mixité de classe

tuttovabene[at]riseup.net

“10 years ago, in the same kind of meeting as today, if you’d said « white » [1], people would have broken the furniture. Today, thanks to the Indigenous of the Republic, thanks to Houria [2] one can say « the whites ».” – Eric Hazan [3]

Unfortunately we are still unable to prove wrong what Eric Hazan has said above. He is the publisher, classified as extreme left, of the latest explicitly anti-semitic pamphlet by Houria Bouteldja Whites, Jews and us, whose enormously repulsive character has not caused as many reactions as it would deserve. The categories and vocabulary of the ideology of racialisation, which for some time has been taken up in political organizations and milieus that range from the extreme left to the libertarians, are now becoming the norm and are establishing their hegemony. This vocabulary is being imposed insidiously, without being either discussed or argued. Moreover, many people are unable to politically support these untenable positions, except through affirming tautological assertions and false evidence. A semantic shift is already, for the most part, being operated : the terms “race”, “white”, “non-white”, “racialized,” “racialization”, “decolonial” have overnight become analytical categories considered relevant, necessary, and are even promoted as tools with a perspective for emancipation, whereas we see this as a catastrophic failure.

We live in an epoch of generalized crisis conducive to confusion, which thrives in counter-revolutionary currents, currents which are threatening or even murderous like the red-fascists, such as racist shopkeepers like [Alain] Soral and Dieudonné [M’bala M’bala] or variants of political Islam. So some find nothing better to do than to resurrect race theory by rehabilitating cultural, social and religious attributes in line with the ethno-differentialism of the Nouvelle Droite [4]. The turnaround has gone to the point that the mere questioning of the ideology of racialisation has become impossible, both in public meetings and on the websites of activist circles, who operate a real censorship in these places. All this thrives and takes hold particularly by using the blackmail of guilt through which the proponents of this ideology manipulate the situation. Ironically, today, to refuse the terms of “Race” or “Islamophobia [5]” gets you exposed to the infamous accusation of racism, aimed at stifling any possibility of debate, of critique or of refusal. Some anarchists manage to outlaw the slogan “neither God nor master” under the pretext of “Islamophobia” and some Marxists believe that to be antiracist it is vital to add “race” to class. In fact the term “race”, which was until recently the preserve of the far right, finds itself today added to all sauces. Promoting identities and cultural or religious communitarianism have never had any other function than the maintenance of social peace.

The task of a break around these issues must be clarified and worked at thoughtfully. There´s good reason to believe that, in the current situation, racialisation ideology can only lead to the war of all against all. This political offensive is fraught with consequences for everybody, and from a revolutionary point of view it’s a point of rupture. Where will we be if, after a bit of time, it should prove victorious ? Sooner or later we will have to choose sides and the sooner the better.

Summer 2016,
Assembly of mixed revolutionaries, non-mixed in class
tuttovabene@riseup.net
https://tuttovabene.noblogs.org

We call for this text to be circulated as widely as necessary, and it can be used to stimulate discussion, debate and confrontation.

* Reference to the quote in the movie La Haine (1995) : “Heard about the guy who fell off a skyscraper ? On his way down past each floor, he kept saying to reassure himself : “So far so good..” “So far so good…”. How you fall doesn’t matter. It’s how you land !”. (Tn.)
Footnotes

[1] In France, up until a few years ago, any discourse containing the word “race” or any assumption about people based on the color of their skin would have been deemed as racist, extreme right politics. A certain part of the extreme left has embraced all the concepts related to “race” originating from American Universities. Organised non-mixed „racial“ groups are now a common thing. (Tn.)

[2] Houria Bouteldja is the leader of the PIR (Indigenous of the Republic Party) who is constantly in the media and the writer of the anti-semitic pamphlet Whites, Jews and us. She declares herself against mixed marriages and against “state philo-semitism”, a supposedly republican state ideology dominated by or pushed for by Jews. (Tn.)

[3] Eric Hazan is a famous French editor who advocates alliances with the police during social struggles. Close to the “Invisible Committee”, he is now a fierce defender of “racialisation” and of Houria Bouteldja whose book Whites, Jews and us he edited. (Tn.)

[4] The “New Right” is a school of thought following Alain de Benoist and the GRECE (Research and Study Group on European Civilization). Nouvelle Droite arguments can be found in the rhetoric of many major radical right and far-right parties in Europe such as the National Front in France, the Freedom Party in Austria and Vlaams Belang in Flanders (Belgium). (Tn.)

[5] A term that was recently exhumed by religious leaders to defend their religion, with the trick of being able to assimilate any critics of islam as a religion to racism. Affirming atheism is presumed to be a racist threat to people who are defined as Muslim, people who are of many colours and types. This term is now proliferating amongst a certain part of the extreme left, even marxists or anarchists

*________________________________________

“Εδώ και δέκα χρόνια εάν σε μια συνάντηση σαν τη σημερινή είχε πει κανείς τη λέξη « λευκός », ο κόσμος θα τα είχε κάνει γιαλιά καρφιά. Σήμερα, χάρη στους « Ιθαγενείς της Δημοκρατίας », χάρη στην Houria, η λέξη ξανακούγεται.”

Eric Hazan

Δεν μπορούμε δυστυχώς ακόμα να προσάψουμε σ’έναν θεωρούμενο ακροαριστερό εκδότη, την πρόσφατη δημοσίευση του απροκάλυπτα αντισημιτικού λιβέλου « Οι Λευκοί, οι Εβραίοι κ’εμείς » της Houria Bouteldja, που, ωστόσο, δεν προκάλεσε αντιδράσεις ανάλογες προς το κατάπτυστο περιεχόμενό του. Οι ρατσιστικές κατηγοριοποιήσεις και το σχετικό λεξιλόγιο καθώς χρησιμοποιούνται εδώ και καιρό από πολιτικές οργανώσεις και πολιτικούς κύκλους -από την Άκρα Αριστερά έως τους Ελευθεριακούς-, τείνουν να ηγεμονεύσουν σήμερα και να γίνουν κανόνας. Το λεξιλόγιό τους επιβλήθηκε ύπουλα, χωρίς επιχειρήματα, χωρίς συζήτηση. Άλλωστε λίγοι είναι εκείνοι που μπορούν να υποστηρίξουν πολιτικά, πέρα από ταυτολογίες και ψευδαποδείξεις, αυτές τις αβέβαιες απόψεις. Μια διολίσθηση της σημασίας των λέξεων έχει ήδη επιτευχθεί. Οι όροι « Φυλή », « Λευκός », « μη Λευκός », « Ανακάλυψη της Φυλής », « Ριζοσπαστικός Φυλετισμός », « Τέλος της Αποικιοκρατία » έχουν αναχθεί, μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, σε δήθεν αξιόπιστες αναλυτικές κατηγοριοποιήσεις και χρησιμοποιούνται μάλιστα ως εργαλεία της μελλοντικής απελευθέρωσης. Εμείς τους θεωρούμε καταστρεπτική χρεωκοποπία.

Σε μια περίοδο γενικευμένης κρίσης που ευνοεί τη σύγχυση και όπου ευδοκιμούν αντεπαναστατικά κινήματα, απειλητικά και καμιά φορά δολοφονικά, όπως οι Φαιοκόκκινοι, οι ρατσιστές μαγαζάτορες Σοράλ και Ντιεντονέ ή, ακόμα, οι διάφορες παραλλαγές του πολιτικού Ισλάμ, ορισμένοι δεν βρήκαν καλύτερο από το ν’αναστήσουν τη φυλετική θεωρία ξαναφέρνοντας στο προσκήνιο τις φυλετικές, θρησκευτικές και κοινωνικές κατηγοριοποιήσεις, ακολουθώντας πιστά την παράδοση των εθνοτικών διαφοροποιήσεων της Νέας Δεξιάς. Τόσο έχουν αλλάξει τα πράγματα που είναι αδύνατον να αμφισβητήσει κανείς την φυλετίζουσα ιδεολογία, αφού η δημόσια συζήτηση, ζωντανή ή ιντερνετική, λογοκρίνεται από τους στρατευμένους κύκλους της. Το αποτέλεσμά είναι στέρεο και υποστηρίζεται από τον εκβιασμό, που τόσο καλά χειρίζονται οι υποστηρικτές της. Ειρωνεία του πράγματος, κανείς δεν μπορεί σήμερα ν’αμφισβητήσει τους όρους « Ρατσισμός » και « Ισλαμοφοβία », χωρίς να εκτεθεί στη δυσφημιστική κατηγορία του ρατσιστή, που θέλει να πνίξει κάθε δυνατότητα συζήτησης, κριτικής ή αντίρρησης. Υπάρχουν Αναρχικοί που απαρνήθηκαν το σύνθημα « Ούτε θεός, ούτε αφέντης » για να μην τους πουν ισλαμοφοβικούς και Μαρξιστές που, για να είναι αντιρατσιστές, πρόσθεσαν κατεπειγόντως τη λέξη « φυλή » δίπλα στη λέξη « κοινωνική τάξη ». Με αποτέλεσμα, ο όρος « Φυλή », που μέχρι χθες έβρισκες μόνο στην Άκρα Δεξιά, σήμερα να σερβίρεται παντού. Και όμως, το δικαίωμα στην ταυτότητα, στη θρησκευτική ή την πολιτιστική συλλογικότητα, υπήρξε πάντα ένα εργαλείο της κοινωνικής ειρήνης.

Η περιχαράκωση που πραγματοποιείται σήμερα γύρω απ’αυτά τα θέματα πρέπει να αρθεί και ν’αποτελέσει αντικείμενο συνετού στοχασμού. Κατά μείζονα λόγο στην παρούσα κατάσταση που ο ριζοσπαστικός φυλετισμός δεν μπορεί παρά να οδηγήσει σ’έναν πόλεμο « όλοι εναντίον όλων ». Η πολιτική επίθεση που εξαπολύει έχει βαριές συνέπειες και, από επαναστική άποψη, αποτελεί ένα σημείο καμπής. Τι θ’ακολουθήσει στην περίπτωση που επικρατήσει ; Αργά ή γρήγορα πρέπει να διαλέξει κανείς στρατόπεδο και όσο νωρίτερα το κάνει, τόσο το καλύτερο.

Συνέλευση μεικτής επαναστατικής, αλλά όχι ταξικής, συνύπαρξης. tuttovabene@riseup.net

Το κείμενο προορίζεται να κυκλοφορήσει όσο πλατύτερα γίνεται, και μπορεί να χρησιμεύσει σε συζητήσεις, σε ανταλλαγές απόψεων και σε συζητήσεις κατ’αντιπαράθεση.