(documentaire de Nathalie Nambot et Maki Berchache, 2014, 1h 15min)

Dans l’élan de la révolution tunisienne, après la chute de Ben Ali, 25 000 jeunes Tunisiens prennent la mer vers l’Europe. Ils deviennent des brûleurs des frontières. Ils amènent avec eux un cri du coeur de liberté et de dignité ainsi que leur expérience de lutte. Une fois en Europe pourtant, un autre combat les attend. Brûle la mer revient sur cette tentative en direction de la liberté et la violence d’une hospitalité refusée.

Ce documentaire suscite, à travers l’histoire de Maki Berchache, plein de questions sur la migration et la politique migratoire de la forteresse Europe, mais aborde aussi plus particulièrement la lutte des migrants à Paris, leur recherche d’autonomie, comment ils ont pensé lutter et sur quelles bases, et les méthodes de l’État pour les contenir. Autant de sujets qu’on propose d’aborder dans une discussion à la fin du film.

NL ------------------------------------------------------

(documentaire van Nathalie Nambot et Maki Berchache, 2014, 1u15)

In de nasleep van de Tunesische revolutie, na de val van Ben Ali, steken 25 000 jong Tunesiërs de zee over naar Europa. Zo worden ze zij die de grenzen verbranden. Met zich dragen ze de hartskreet van vrijheid en waadigheid én hun strijdervaring mee. Eens in Europa, worden ze onverwachts geconfronteerd met het feit dat de strijd hiervoor moet verdergaan. Brûle la mer toont ons deze poging richting vrijheid en het geweld dat de hostiele omgeving hen aandoet.

Deze documentaire werpt, via het verhaal van Maki Berchache, veel vragen op rond migratie en het migratiebeleid van fort Europa, maar praat in het bijzonder ook over de strijd van migranten in Parijs, hun zoektocht voor autonomie, hoe strijden en op welke basis en de methoden van de stad om ze te begrenzen. Al deze onderwerpen willen we graag aan bod laten komen in de discussie die volgt op de docu, een discussie die jammergenoeg meer dan noodzakelijk blijkt en dus steeds opnieuw moet gevoerd worden.